(1963 – 2025)
“خداحافظ موسی گوموش؛ آفریننده خط‌هایی که هرگز فراموش نخواهند شد” / محمد سامان صولی
موسی گوموش، کارتونیست برجستهٔ ترکیه‌ای، در سال ۱۹۶۳ در قازیانتپ به دنیا آمد و تحصیلات خود را در رشتهٔ مدیریت در دانشگاه مرمره به پایان رساند. او فعالیت حرفه‌ای خود را از مجلات کارتون در ترکیه آغاز کرد و بین سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۴ با مجلهٔ “Hıbır” همکاری داشت. همچنین در مجلاتی مانند “Bando” و “Nokta” به طراحی کارتون و تصویرگری پرداخت و از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸ به‌عنوان یکی از اعضای دائمی مجلهٔ “Haber Mavun” فعالیت کرد.
آثار گوموش در نمایشگاه‌های بین‌المللی متعددی به نمایش درآمده‌اند، از جمله در نمایشگاه “Nibur” در استراسبورگ تحت حمایت پارلمان اروپا. او به همراه تعدادی از همکارانش مجلهٔ کارتون “Dinozor” را راه‌اندازی کرد و در روزنامهٔ “Cumhuriyet” بخشی اختصاصی برای چاپ کارتون‌هایش داشت که شامل آثاری مانند “پدرها و پسرها” و کارتون‌های روی جلد بود. همچنین برای انتشارات “Sistem” کارتون‌ها و تصاویر متعددی خلق کرد و برای برنامهٔ رادیویی “Funny News” مطالب طنز نوشت که در روزنامه‌ها منتشر و مورد تحسین قرار گرفت.
از سال ۲۰۰۰، گوموش به کشیدن کارتون‌های بین‌المللی پرداخت و از سال ۲۰۰۱ آثارش را در مسابقات و جشنواره‌های بین‌المللی شرکت داد. او برندهٔ ۱۳۴ جایزهٔ ملی و بین‌المللی شد که از جمله می‌توان به جایزهٔ بزرگ فستیوال کارتون پورتو در پرتغال (۲۰۰۶) و جایزهٔ “کلاه طلایی” جشنوارهٔ “Knokke-Heist” بلژیک (۲۰۰۹) اشاره کرد. یکی از آثار او از سال ۲۰۰۸ به‌عنوان اثر تاریخی در میدان “Avenida dos Aliados” در پورتو، پرتغال قرار گرفته است.
موسی گوموش عضو انجمن کارتونیست‌های ترکیه بود و در استانبول زندگی و کار می‌کرد. او به‌عنوان استاد در هنرستان “M.E.F.” تدریس می‌کرد .
درگذشت موسی گوموش ضایعه‌ای بزرگ برای دنیای هنر و کارتون است. آثار او با نگاهی طنزآمیز و نقادانه به مسائل اجتماعی و انسانی، همواره مورد توجه و تحسین قرار گرفته‌اند. یاد و خاطرهٔ این هنرمند برجسته در دل‌ها و آثارش در تارخ هنر کارتون و کاریکاتور جاودان خواهد ماند.
موسی گوموش با سبک منحصربه‌فرد خود در دنیای کارتون، ترکیبی از سادگی، عمق مفهومی و طنز هوشمندانه را ارائه میداد. آثار او فراتر از کارتون‌های روزمره، دارای لایه‌های متعددی از معنا و نقد اجتماعی بودند. او با استفاده از خطوط نرم، ترکیب‌بندی‌های خلاقانه و رنگ‌های ساده، پیام‌هایی عمیق را با زبانی جهانی منتقل می‌کرد.
یکی از ویژگی‌های بارز کارتون‌های گوموش، توانایی او در بیان مفاهیم پیچیده با حداقل عناصر بصری بود. آثار او غالباً بدون استفاده از کلمات، اما با قدرت تصویری بالا، مسائل انسانی و اجتماعی را به چالش می‌کشیدند. در بسیاری از آثارش، انسان‌ها در موقعیت‌هایی قرار می‌گرفتند که بازتابی از روابط اجتماعی، نابرابری‌ها، دغدغه‌های جهانی و درگیری‌های درونی بشر بودند.
طنز در آثار گوموش، از اجرای خطوط آغاز می شد خطوطی که هویت کاراکتر هایش را تشکیل میداد و حس شوخ طبعی این کارتونیست برجسته را نمایان می‌کرد طنز گوموش نه‌تنها برای خنداندن بلکه برای تلنگر زدن و اندیشیدن به مسائل اجتماعی و فلسفی به کار گرفته می‌شد. او توانایی خارق‌العاده‌ای در ایجاد تضادهای تصویری داشت که بیننده را وادار می‌کرد فراتر از سطح اولیهٔ تصویر بیندیشد.
دیگر ویژگی برجستهٔ کارهای او، جهانی‌بودن آن‌هاست. آثار گوموش محدود به فرهنگ و جغرافیای خاصی نبودند؛ بلکه او دغدغه‌هایی را مطرح می‌کرد که در سراسر جهان قابل‌درک بودند. مهاجرت، آزادی بیان، مصرف‌گرایی، تخریب محیط‌زیست و جنگ، از جمله موضوعاتی بودند که در کارتون‌های او بارها به تصویر کشیده شدند.
موسی گوموش کارتونیستی بود که هنر او فراتر از سرگرمی، به‌عنوان ابزاری برای روشنگری و نقد اجتماعی عمل می‌کرد. او با زبانی جهانی و تأثیرگذار، دغدغه‌های مشترک بشریت را به تصویر کشید و میراثی ارزشمند از خود به‌جا گذاشت.
موسی شب گذشته به دلیل سکته قلبی قلم‌خود را به عنوان یک هنرمند بر زمین گذاشت و داستان آثار هنری او در جایگاه ارزشمندی در تاریخ هنر کاریکاتور ماندگار شد.
